اين آزمون شامل 90 سؤال براي ارزشيابي علائم رواني است که به وسيله پاسخگو گزارش مي شود و اولين بار براي نشان دادن جنبه هاي روان شناختي بيماران جسمي و رواني طرح ريزي گرديده است. فرم اوليه آزمون توسط درگوتيس ، ليپمنو کووي (1973)معرفي شدو بر اساس تجربيات باليني وتجزيه و تحليل هاي روانسنجي از آن، مورد تجديد نظر قرار گرفت و فرم نهائي آن تهيه گرديد ( در گوتيس ، ويکلزوراک، 1976).

پاسخهاي ارائه شده به هر يک از موارد آزمون در يک مقياس 5 درجه اي از ميزان ناراحتي که از( هيچ) تا به (شدت) مي باشد مشخص مي گردد . 90 ماده اين ازمون 9 بعد  مختلف شکايات جسماني ، وسواس و اجبار ، حساسيت در روابط متقابل ، افسردگي ، اضطراب ، پرخاشگري ، ترس مرضي ، افکار پارانوئيدي و روان پريشي را د ر بر مي گيرد.نمره گذاري وتفسير ازمون بر اساس سه شاخص ضريب کلي علائم مرضي ، معيار ضريب ناراحتي و جمع علائم مرضي بدست مي آيد.